===========
ஓர் குட்டிக் கதை
நரியும் அதன் நிழலும்
===========
ஒரு நரி அதிகாலை எழுந்து மேற்கு நோக்கி வேட்டைக்குப் புறப்பட்டது. கிழக்கே இருந்து எழுந்த சூரிய ஒளியில் அதன் நிழல் வெகு நீளமாய் பெரியதாக தெரிந்தது. நரிக்கு ஏக குஷி. "நான் ரொம்பப் பெரிய ஆளாக்கும். அதுவும் இந்த காட்டின் ராஜாவாக உள்ள சிங்கத்தை விடவும் பெரியவனாக நான் உள்ளேன் என நினைத்துகொண்டே வேட்டைக்குச் சென்றது.
செல்லும் வழியில் நரி ஒரு சிங்கத்தை கண்டது. சிங்கமோ சற்று முன்னர் தான் ஒரு மானை வேட்டையாடி அதை உண்ட களைப்பில் மெதுவாக நடந்து வந்துகொண்டிருந்தது.
நரியும் தன்னுடைய நிழல் சிங்கதைவிடவும் பெரியதாக இருபதாக நினைத்துகொண்டு சிங்கம் வரும் வழியில் நடந்து சென்றது. சிங்கமும் நரியை ஒன்றும் செய்யாமல் கடந்து சென்றது.
நரிக்கோ ரொம்ப சந்தோஷம். நாம் சிங்கத்தை விடவும் பெரியதாக இருப்பதனால் சிங்கம் என்னைகண்டு பயந்து சென்றது என நினைத்துகொண்டு அன்று மாலை தன்னுடைய வீட்டிற்கு சென்றது.
மாலை வீட்டிற்கு சென்றதும் நரி காட்டில் உள்ள மிருகங்களை எல்லாம் அழைத்தது. அனைத்து மிருகங்களும் நரியின் கூட்டத்திற்கு வந்தன. நரி அனைத்து மிருகங்களிடமும், "இனிமேல் இந்த காட்டிற்கு நான் தான் ராஜா" என்றது.
யானையோ, “இதை நாங்கள் ஏற்க முடியாது என்றது. உடனே நரி காலையில் நடந்த சம்பவத்தைக் கூறி சிங்கமே என்னைக் பார்த்து பயந்து சென்றது” என்றது. கூட்டத்தில் இருந்த மானோ, “சிங்கத்தை உன் முன் மண்டியிடச் சொல் பிறகு உன்னை இந்த காட்டிற்கு ராஜவாக்குகிறோம்” என்றது.
அடுத்த நாள் நரி அந்த சிங்கத்தை தேடிச் சென்றது. செல்லும் வழியில் சிங்கம் தன்னுடைய பாதையை நோக்கி வருவதை கண்டு நரி கர்வத்துடன் நின்றது.
சிங்கம் வந்தவுடன் சிங்கத்தை பார்த்து, "என் முன்னால் மண்டியிட்டுச் செல்" என்று நரி கூறியது. சிங்கமோ மிகவும் கோவம்கொண்டு தரக்குறைவாக பேசிய நரியை பார்த்து, "உன்னை மன்னித்து விடுகிறேன் உடனே இங்கிருந்து செல்" என்றது.
நரியோ சிங்கம் தன்னை கண்டு பயந்து விட்டது என நினைத்து “முடியாது” என்று பதில் கூறிக்கொண்டே தன்னுடைய நிழலைப் பார்த்தது. அது மதிய நேரம் என்பதால் நிழல் உண்மையான அளவில் இருந்தது. அப்பொழுது தான் நரிக்கு புரிந்தது சூரிய ஒளியில் தான் தன்னுடைய நிழல் பெரியதாக இருந்தது என்று. இதை பொறுத்துக்கொள்ள முடியாத சிங்கம் நரியை ஒரே அடியினால் கொன்றது.
To Get Daily Story and prayer requests In What's App Contact +917904957814
என் அன்பு வாசகர்களே,
நிழல் ஒருபோதும் நிஜமாகாது, நிழலை நம்பி எந்த காரியத்தில் ஈடுபட்டாலும் அதனால் எந்த பிரயோஜனமும் இல்லை. மற்றவர்களின் நிழலை சார்ந்து வாழும்போது ஒருவேளை இப்போது நல்ல நிழலாய் தோன்றலாம், ஆனால் வாழ்நாள் முழுவதும் அது கைக்கொடுக்காது.
அநேகர் தங்கள் நிழலே தன்னை காப்பாற்றும் என்ற போதையில் வாழ்கின்றனர். அது பண பலம், அறிவு பலம், சொத்து பலம் என பல்வேறு நிழல்களை தன்னகத்தே பெற்றுள்ளமையால் எதைக் குறித்தும் பயமில்லாமல் வாழ்கின்றனர். அந்த நிழல் அவர்களை விட்டு மாறும்போது தான் அவர்கள் நிழலை மறந்து நிஜத்தை உணர்கின்றனர்.
நாம் எப்படிப்பட்ட நிழலில் வாழ வேண்டும் என்று சங்கீதக்காரன் இவ்வாறு கூறுகிறார்,
1. உன்னதமானவரின் மறைவிலிருக்கிறவன் சர்வவல்லவருடைய நிழலில் தங்குவான்.
சங்கீதம் 91:1
ஆம் அவருடைய நிழலில் நாம் வாழ பழகும்போது, நம்முடைய நிழலைப்பற்றி நாம் சிந்திக்கவே மாட்டோம். ஏனெனில் நம்மை அவரிடம் ஒப்படைத்து விடும்போது அவரே எல்லாவற்றையும் பார்த்துக்கொள்வார். எனவே அவருடைய நிழலில் தூங்குவோம், ஆசீர்வாதத்தை சுதந்தரிப்போம்.
==============
ஓர் குட்டிக் கதை
திரும்பி வந்த பூ செடிகள்
==============
பனி படந்த காடு ஒன்றில் ஒதுக்குப்புறமாய் நான்கைந்து வீடுகள் இருந்தன.அந்த வீடுகளில் வசிப்பவர்கள் தினமும் அந்த காட்டுக்குள் சென்று விறகுகள் பொறுக்கி எடுத்து வந்து பக்கத்தில் இருக்கும் நகரங்களுக்கு சென்று விற்று அதில் வரும் வருமானத்தில் வாழ்ந்து வந்தனர்.
அந்த வீடுகளில் ‘லம்பா’ என்னும் சிறு பெண் தன் தாய் தந்தையுடன் வசித்துத் வந்தாள். லம்பா அழகான ‘சுட்டி பெண்’ அவளுக்கு எப்பொழுதும் அவள் வீட்டை சுற்றி பூக்களை வளர்த்து அழகு பார்ப்பதில் கொள்ளை இன்பம். இதனால் அங்குள்ளவர்கள் "பூச்செடி வீடு" என்றே அடையாளம் சொல்லி அழைத்தார்கள். இல்லாவிட்டால் லம்பா வீடு என்றே அழைத்து வந்தார்கள்.
லம்பாவின் பெற்றோருக்கு இதனால் மிகுந்த பெருமை. எப்பொழுதும் அந்த காட்டை சுற்றி வந்து காவல் காத்து கொண்டிருக்கும் ‘வன தேவதை ’ லம்பாவின் வீட்டை தாண்டி போகையில் அங்கிருந்த பூக்கள் பூத்து குலுங்குவதை பார்த்து மயங்கி, எப்படியாவது அந்த பூ செடிகளை எடுத்து சென்று விடலாம் என்று இறங்கி வந்தாள். அப்பொழுது இரவு நேரமாகையால் அனைவரும் உறக்கத்தில் இருந்தனர். வன தேவதை
கீழே இறங்கி வந்து வீட்டை சுற்றி இருந்த எல்லா பூ செடிகளையும் வேரோடு பறித்து எடுத்துத் தன் ஆட்களிடம் கொண்டு போய் தன் இடத்தில் சேர்த்து விடும்படி சொல்லி அனுப்பியது.
மறு நாள் காலை எழுந்து வெளியில் வந்த லம்பா தன் வீட்டு பூச்செடிகள் அனைத்தும் வேரோடு பிடுங்கி எடுத்துத் சென்றிருப்பதை கண்டு அழுது கொண்டே எல்லார் வீடுகளுக்கும் சென்று விசாரித்தாள். ஒருவரும் நாங்கள் யாரும் எடுக்கவும் இல்லை, பறிக்கவும் இல்லை என்று சொல்லியது மட்டுமில்லாமல் லம்பாவுடன் சேர்ந்து தேடவும் செய்தார்கள்.
எங்கும் கிடைக்கவில்லை. லம்பா வீட்டில் அழுது கொண்டே இருப்பதை கண்ட அவள் பெற்றோர் கவலைப்படாதே, மறுபடியும் பூச்செடிகளை நட்டு வைத்து விடலாம் என்று ஆறுதல் சொன்னார்கள். ஆனால்,லம்பா ஒத்துத் கொள்ளவில்லை. இங்கு அவள் அழுது கொண்டிருக்க, அந்த பூச்செடிகளை எடுத்துத் சென்ற வன தேவதை அதை எல்லாம் கொண்டு போய் தன் இடத்தில் நட்டுவைத்தாள்.
அவைகளுக்கு தினம் தினம் தண்ணீர் ஊற்றி கவனிக்க ஆட்களையும் நியமித்தாள். ஒரு மாதம் ஆகியும், அந்த பூச்செடிகள் ஒரு பூ கூட பூக்காமல் காய்ந்த நிலையிலேயே இருந்தன. வன தேவதைக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. இவ்வளவு நன்றாக கவனித்தும் இவை ஏன் பூக்க மறுக்கின்றன? ஒரு நாள் அந்த செடிகளின் அருகே வந்து வருடி கொடுத்தபடி ஏன் பூக்க மறுக்கிறீர்கள்? உங்களுக்கு என்ன குறை? நன்றாகத்தானே உங்களை கவனித்துத் கொள்கிறேன் என்று விசாரித்தது.
பூ செடிகள் வன தேவைதையை பார்த்துத் தேவதையே நீ வனத்துக்கு அதிபதியாய் இருந்தும் நீ செய்த காரியம் நியாயம்தானா? நாங்கள் தினமும் அந்த சுட்டி பெண்ணை மகிழ்ச்சிப்படுத்தியபடி நிம்மதியாகத்தானே இருந்தோம். ஆனால் நீ செய்தது என்ன?
அநியாயமாய் எங்களை வேரோடு புடுங்கி கொண்டு வந்து பூ பூத்து என்னை சந்தோசப்படுத்து என்றால் எங்களால் எப்படி உன்னை சந்தோசப்படுத்த முடியும்? நீயே சொல்.
அப்பொழுதுதான் வன தேவதைக்கும் உரைத்தது. ஒரு வேளை நாம் செய்தது தவறோ? அன்று இரவே எல்லா பூச்செடிகளையும் வேரோடு எடுத்து வந்து லம்பாவின் வீட்டில் நட்டுவைத்து விட்டு சென்று விட்டது.
மறு நாள் காலையில் லம்பா வெளியே வந்து பார்த்த பொழுது எல்லா பூச்செடிகளும் அவளை எதிர்பார்த்துத் தங்கள் இலைகளை குலுக்கியபடி மகிழ்ச்சியை வெளிப்படுத்தின.
லம்பாவிற்கு மகிழ்ச்சி தாங்கவில்லை. என்னுடைய பூ செடிகள் என்னிடமே வந்து விட்டன. அவைகளை தொட்டு தடவி மகிழ்ந்தாள். அங்குள்ள எல்லோருக்கும் ஒரே ஆச்சர்யம். அது எப்படி ஒரு மாதம் முன்பு காணாமல் போன பூச்செடிகள் மறுபடி எப்படி வந்தன என்று?
இப்பொழுது கூட அந்த வழியாக செல்லும் வன தேவதை அந்த பூச்செடிகள் எல்லாம் மகிழ்ச்சியாய் பூத்து குலுங்கி கொண்டிருப்பதை பார்த்து எந்த பொருளும் அதனதன் இடத்தில் இருக்கும்போதுதான் அழகு என்று நினைத்தது.
அது மட்டுமல்ல உழைத்து சேர்த்து வைக்கும் பொருள்கள் அவனுக்கு மட்டுமே உண்மையாக இருக்கும் என்னும் உண்மையையும் உணர்ந்தது. இவை எல்லாவற்றையும் விட இப்பொழுதெல்லாம் லம்பாவின் வீட்டை அங்குள்ளவர்கள் "தொலைஞ்ச பூ செடி திரும்ப வந்த வீடு" என்றே அடையாளம் சொல்கிறார்கள்.
To Get Daily Story and prayer requests contact +917904957814
என் அன்பு வாசகர்களே,
குழந்தைகள் என்றாலே குறும்புதனங்களும், சுட்டித்தனங்களும் நிறைந்தவர்கள். மாத்திரமல்ல அவர்கள் ஒரு காரியத்தை பெற்றாக வேண்டுமென்றால் அழுது அல்லது அடம்பிடித்து அல்லது எப்படியாகிலும் தாங்கள் நினைத்த காரியத்தை நிறைவேற்றிவிடுவார்கள்.
இன்றைய கதையிலும் அந்த குழந்தை தான் ஆசையாய் வளர்த்த பூச்செடிகள் காணாமல் போனபோது, இது இல்லை என்றால் என்ன வேறு பூச்செடிகளை நட்டுக்கொள்ளலாம் என்று தன் பெற்றோர் கூறிய போதும், தான் ஆசையாய் கஷ்டப்பட்டு வளர்த்த அந்த பூச்செடிகள் தான் வேண்டும் என்று அடம்பிடித்தாள். இறுதியில் தன் விருப்பத்திற்கு ஏற்ப அதை மறுபடியும் பெற்றுக் கொண்டாள்.
அன்பானவர்களே, இந்த குழந்தையின் குணத்தை தான் ஆண்டவரும் நம்மிடத்தில் அதிகமாய் எதிர்பார்க்கிறார். நாம் பல நாட்கள் உபவாசித்தும், அவர் பாதபடியில் நம் கண்ணீரை ஊற்றி ஜெபித்தபோது, தேவன் நமக்கு ஒரு வாக்குத்தத்தம் அல்லது ஒரு காரியம் செய்வேன் என்று வாக்குறுதி கொடுத்து நம் மனதை சந்தோஷப்படுத்தியிருந்தால், நாம் சோராமல், மனம் தளராமல் அதற்காய் அதை பெற்றுக்கொள்ளும் வரை போராடிக் கொண்டே இருக்கு வேண்டும்.
அந்த சுட்டிக் குழந்தை ஒன்று இரண்டு நாட்கள் அல்ல ஒரு மாதம் அதையே நினைத்து, அதையே யோசித்து, அதை பெற்றுக்கொள்ளும் வரை விடாமுயற்சியோடு பாடுபட்டாள். அதுபோல நாமும் தேவன் நமக்கு கொடுப்பேன் என்று வாக்கு பண்ணின காரியத்தை பெற்றுக்கொள்ளும் வரை விடாமுயற்சியோடு செயல்படுவோம் தேவ ஆசீர்வாதத்தை சுதந்தரிப்போம்.
புலம்பல் 2:17
கர்த்தர் தாம் நினைத்ததைச் செய்தார்; பூர்வநாட்கள் முதற்கொண்டு தாம் கட்டளையிட்ட தமது வார்த்தையை நிறைவேற்றினார்;
=============
ஓர் குட்டிக் கதை
நம்பிக்கை
============
ஒரு வணிகர் விமானம் ஏறுவதற்கு மிக மிக தாமதமாக வந்தார் . போர்டிங் வாயில் மூடப்படும் முன் அவசரமாக வியர்வை மற்றும் மூச்சுவாங்க , அவரது போர்டிங் பாஸ் ஸ்கேன் செய்து கொண்டு விரைவில் விமானம் ஏறினார். அது மூன்று பேர் அமரும் இருக்கை ஒரு நடுத்தர வயது பெண் ஜன்னலோரமும் , நடைபாதை அருகே ஒரு சிறிய பெண்னும் இருந்தார்கள். இவர் அவர்கள் இருவரையும் பார்த்து புன்னகைத்தவாறே தனது பெட்டியை மேலே வைத்துவிட்டு நடுவில் அமர்ந்தார்.
அவர் அந்த சிறு பெண்ணை பார்க்கும்போது தனது மகளை நினைத்தார் இருவருக்கும் ஒரே வயதுதான் இருக்கும் ... அந்த பெண் அமைதியாக வண்ணம் தீட்டி கொண்டிருந்தாள். அவரும் அந்த பெண்ணிடம் எப்போதும் போல் பேர் என்ன பொழுதுபோக்கு என்ன என்று பேச்சு கொடுத்துக்கொண்டு வந்தார்.
அதே போல் உனக்கு பிடித்த விலங்கு எது ??? போன்ற ஒரு சில வழக்கமான கேள்வியும், கேட்டு பேசிக்கொண்டு இருந்தார் . அவர் மனதில் இந்த சின்ன பெண் தனியாக பயணம் செய்வது விசித்திரமாக பட்டது. ஆனால் அவர் தன்னை தனது எண்ணங்களை தன்னுள்ளே புதைத்து வைத்துக்கொண்டார்.
எனினும் பயணம் முழுவதிலும் அவள் மீது ஒரு கண் வைக்கவேண்டும் என நினைத்தார் ... அவரும் பெண்ணை பெற்றவரல்லவா ??? சுமார் ஒரு மணி நேர பயணத்திற்கு பின் , விமானம் திடீரென குலுங்க தொடங்கியது . பைலட் ஒலிப்பெருக்கியின் மூலம் பயணிகளிடம் நாம் கடினமான வானிலையை எதிர் கொண்டிருக்கிறோம் , தங்கள் இருக்கையில் பெல்ட்கள் போட்டுகொண்டு , அமைதியாக இருக்க வேண்டும் என்று அனைவருக்கும் கூறினார்.
அடுத்த அரை மணி நேரத்திற்கு மேல் பல முறை விமானம் குலுக்க, கடுமையான தாழ்நிலைகளும் மற்றும் திருப்பங்களை செய்து கொண்டும் சென்றது ...சிலர் உயிர் பயத்தில் அழுது கொண்டு இருந்தனர் மற்றும் பலர் பக்கத்து இருக்கை பெண்மணிபோல் பிரார்த்தனை செய்துகொண்டிருந்தனர்.
இத்துணை விசயங்கள் நடந்தபோதும் அந்த சிறிய பெண் மிகவும் அமைதியாக இருந்தாள் .. அவள் கலரிங் புக் பென்சில் எல்லாத்தையும் பாக் செய்துவிட்டு அமைதியான முகத்துடன் இருந்தாள் ..இவருக்கோ ஆச்சரியம் தாங்கவில்லை.
ஒரு வழியாக விமானம் தன்னிலை அடைந்தது ...
மீண்டும் பைலட் நிலைமை சுமூகமானதையும் இன்னும் சற்று நேரத்தில் தரை இறங்க போவதாகவும் அறிவித்தார். அத்தனை பயணிகளிடம் இருந்தும் ஒரு பெருமூச்சு வெளிப்பட்டது. பின் அவர் அந்த சின்ன பெண்ணை நோக்கி .. பாராட்டுதலாக இந்த சிறுவயதில் உனக்கு எவ்வளவு மனதைரியம் ..
பெரியவர்கள் அனைவரும் பதட்டத்துடனும் பயத்துடனும் இருக்கும்போது நீ மட்டும் எப்படி இவ்வளவு அமைதியாக இருந்தாய் ????..என கேள்வியுடன் முடித்தார் .. அந்த பெண் சிரித்துக்க்கொண்டே பைலட் என் தந்தை அவர் எப்படியும் என்னை கவனமாக தரையிறக்குவார் என எனக்கு தெரியும் எனவே நான் பயப்படவில்லை என கூறினாள் ..
அந்த குழந்தைக்கு தன் தந்தையின் மீது இருந்த நம்பிக்கை ...நம்மில் பலருக்கு நாம் வணங்கும் தெய்வத்தின் மீதுகூட இல்லை நம்பிக்கை வாழ்க்கைக்கு முக்கியமானதாகும். நம்பிக்கையின் அஸ்திவாரத்தில்தான் இந்தச் சமூக அமைப்பு சுழன்று கொண்டி ருக்கிறது. பெரிய வலைப் பின்னல்களைப் போல, ஒவ்வொருவருக்கிடையேயும் மெல்லிய நூலிழை போன்ற நம்பிக்கை இழையோடிக் கொண்டிருக்கிறது. ஒவ்வொருக்கிடையேயும் எந்த பந்தமோ, உறவோ, சம்பந்தமோ இல்லாவிட்டாலும், நம்பிக்கை என்ற நூலிழையில் எல்லோரும் பிணைக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.
என் அன்பு வாசகர்களே,
"நம்பிக்கை அதானே எல்லாம்" என்பதற்கிணங்க மனிதர்கள் மீதல்ல தேவன் மீது நம்பிக்கை வைத்து அவரையே சார்ந்து வாழ்ந்தால் எந்த சுழ்நிலையையும் தைரியமாய் எதிர்க்கொள்ளலாம்.
வேதாகமத்தில் தானியேல், சாத்ராக், மேஷாக், ஆபெத்நேகோ என்ற நான்கு வாலிபர்கள் தேவனுக்காக வைராக்கியங்கொண்டு அவரையே நம்பி இருந்தபடியால் அந்த நால்வரையும் தேவன் அக்கினி ஜுவிலையிலிருந்து விடுவித்தார். இதற்கு முந்தைய அநேக பரிசுத்தவான்கள் இருந்தாலும் அவர்கள் ஏதாகிலும் ஒரு வழியில் நம்பிக்கை கொடுப்பார்.
உதாரணமாக தமது ஊழியக்காரராகிய தீர்க்கதரிசிகள் மூலமாய் அல்லது ஆசாரியர்கள் மூலமாய் தேவன் அவர்களை தைரியமூட்டி அவர்களை வழிநடத்துவார். அதனால் அவர்கள் எதையும் நம்பிக்கையோடு செய்தார்கள். ஆனால் இந்த நால்வருக்கும் மறைமுகமாகவோ அல்லது நேரடியாகவோ தேவன் அவர்களுக்கு நம்பிகையூட்டவில்லை. ஆயினும் அவர்கள் நால்வரும் தேவன் மீது அதீத நம்பிக்கை உள்ளவர்களாய் இருந்தபடியால் அவர்கள் மரண ஆக்கினையிலிருந்து விடுவிக்கப்பட்டார்கள்.
To Get Daily Story in What's app contact +917904957814
கஷ்டத்தின் காலத்தில் மட்டும் தேவன் மீது நம்பிக்கை வைப்பது அவரை இழிவுபடுத்துவதற்கு சமம். ஆனாலும் தேவன் நம்மை விடுவிப்பார் அதில் எந்த சந்தேகமும் வேண்டாம். சிந்தித்து பாருங்கள், உங்கள் நண்பர்களையோ, சொந்த பந்தங்களையோ கஷ்டத்தில் நேரத்தில் அவர்களை நாடிச் சென்று உதவிக்கோரி அவர்களும் உதவி செய்து உங்கள் கஷ்டத்தில் உதவி செய்கிறார்கள். ஆனால் சுகமாய் இருக்கிற காலத்தில் உதவினவர்களை உதாசீனப்படுத்தினால் அவர்கள் மனம் என்ன பாடுபடும்.
உதவினவர்களே அவ்வாறு வருத்தப்படும் போது, நமக்காக ஜீவனையே கொடுத்த தேவன் எவ்வளவு வருந்துவார் என்று யோசித்து பாருங்கள். வேதம் இவ்வாறு கூறுகிறது,
1 பேதுரு 1:13
13. ஆகையால், நீங்கள் உங்கள் மனதின் அரையைக் கட்டிக்கொண்டு, தெளிந்த புத்தியுள்ளவர்களாயிருந்து. இயேசுகிறிஸ்து வெளிப்படும்போது உங்களுக்கு அளிக்கப்படுங் கிருபையின்மேல் பூரண நம்பிக்கையுள்ளவர்களாயிருங்கள்.
எனவே தெளிந்த புத்தியோடு தேவன் மேல் நம்பிக்கை வைப்போம் தேவ கிருபையை பெற்றுக் கொள்வோம்.
